Gildia Fantastów

Marcin

. . . Władymir ostatecznie otrząsnął się z bitewnego szału. Okaleczone bestie i przemienieni przez bluźnierczą magię elficcy wojownicy prędko opuszczali pole bitwy, gdy w międzyczasie książę podnosił z ziemi nieprzytomną i poturbowaną czarownicę legionu. Na zachodzie w oddali dało się słyszeć gromkie "Hurrrra!" wydobywające się z gardeł oddziału ciężkiej Khadorskiej piechoty. Zwiadowcy zebrali się w okolicy wyłączonego Berserkera i opartrywali rannych rycerzy. Krwawy książę usłyszał zza pleców znajomy, charczący głos:
- "Panie, powinniśmy ją zabrać natychmiast do Korska, do siedziby szarych lordów" - przemówił Kołdun, dowódca magów bojowych biorących udział w potyczce.
- "rozumiem Twoją ciekawość względem umiejętności tej kobiety, ale Michaił, nie pozwolę waszej organizacji na te ... eksperymenty"
- "ale!?"
- "Cisza!!! Nie sprzeciwisz się woli księcia Khadoru! Wiesz co grozi Ci za nieposłuszeństwo, głupcze?"
- "Uniżony sługa zastosuje się do poleceń Jego wysokości!" Michaił pomimo swojego słusznego wieku zgiął się w pół i zamiótł długą siwą brodą kawał ziemi u stóp swojego pana.
Władymir zwrócił wzrok na pochyloną u jego stóp elfkę z zasłoniętą hełmem twarzą:
- " Lilith - jesteś wolna - odejdź w głąb Koszyckiej puszczy. Nie zmierzę się z Tobą dopóki nie okażesz prawdziwej woli walki. Liczę, że los skrzyżuje nasze drogi już niedługo"
- " Prędzej niż Ci się wydaje, książę. Prędzej niż Ci się wydaje" odpowiedziała lodowatym tonem czarownica.
- "Michaił!"
Władymir niedbale zawijając płaszcz odwrócił się, i szybkim, zdecydowanym krokiem pomaszerował w stronę zaśnieżonego traktu, kilka metrów za nim ruszył korowód ubranych w futrzane płaszcze magów.
"- Tylko na to liczę, Lilith!" - pomyślał Władymir i uśmiechnął się lekko.

Pozdrowienia dla Mikiego za szybką i bezproblemową potyczkę. dzisiaj kości okazały się szczęśliwe dla Khadorskiej machiny wojennej, ale czy na długo wystarczy szczęścia? zobaczymy.

kempy

O, bitewny rosol z koldunami.

Potyczka musiala byc faktycznie szybka skoro jej opis sklada sie wylacznie z epilogu.

Marcin

było szybko. nawet bardzo - godzina z rozstawianiem terenu i 2 przerwami na przeglądanie zasad. ale tak się gra w warmachine właśnie Smile