Gildia Fantastów

Red_Balrog

No to może będę odważny i jako że nikt nie umieścił tu żadnego wiersza jak dotąd to zrobie to pierwszy. Wszystkie trzy pisałem jeszcze kończąc gimnazjum ale ani forma w jaką zamknąłem moje myśli i odczucia czy raczej ogólnie rzecz biorąc światopogląd ani przekaz całościowy tych trzech utworów nie zdewaluował się od tamtej pory...Karzdy twórca chciałby żeby jego wiersze czy opowiadania były interpretowane przez odbiorce na własny nienarzucony sposób bądź żeby odbiorca odczytał je dokładnie tak jak autor tego chce...jednakże jako że te wiersze były dość osobistymi(nie w sensie intymności bądź że chciałbym je ukryć i nie pokazywać nikomu bo są dla mnie "osobiste" tylko bezproblemowo rozumiane wyłącznie przez osoby które w 100% zgłębiły zakamarki mojego umysłu a do takich chyba nawet jasię nie zaliczam;)) tutaj powinno znaleźć się nieco słów wyjaśnienia...

Pierwszy wiersz to z lekka wyrażona pogarda dla wiary i religi jako czynnika niebywale chamującego potęge ludzkiego rozumu i pojmowania świata. Przewodnik pełni tu rolę dość niewdzięczną bo można w nim rozpoznać dowolny kościół czy wspólnotę religijną która prowadzi wiernych bądź jeszcze niewierny po jasno ustalonej ścieżce i gdyby sami usiłowali zgłębiać "boga" to mogliby zejśc na ciemne manowce na co przewodnik nie może im pozwolić. Samosłowo bóg zapisane w wierszu jest z dużejlitery tylko z tego wzgledu iż traktowane jest jako imię i ważnym jest aby nie umkło odbiorcy gdyż jest ono kluczową ideą dla większości religi na świecie...

Podróż w głąb siebie

Stajemy w szeroko otwartej bramie
świetlista w głąb nas prowadzi droga
przewodnik odmierza czasu mijanie
po lewej zaś stronie widzimy Boga...

Czas w koło przystanął w okowach
niektórzy próbują w rękach twarze swe schować
ktoś szalony szepce coś o świętościach i świętych krowach
cóż można rzec jemu i jak się przy Bogu zachować?

A ja samotnie ruszam w rozumu odmęty
w krainę gdzie mądrość w śród wiary gnije
i chociaż się piętrzą przede mną zakręty
póki trwa myśl moja - ja żyje!

Kolejny wiersz...jak już po pierwszym można było się domyślić końcem gimnazjum przeżywałem dość poważny okres rozterek ideologiczno-światopoglądowych toteż moja wiara (tak skrzętnie chodowana przez rodziców babcię a takrze cały pluton katechetów księży i zakonnic) chwiała się(zgodnie z tytułem) coraz bardziej...Jednakowoż mimo całej tej rzeszy ludzi wyżej wymienionych doszedłem ostatecznie do jedynego moim zdaniem słusznego dla Homo Sapiens(człowieka MYŚLĄCEGO) stwierdzenia co też zawarłem w płencię (czy raczej poincie)

Wiara zachwiana

Wiara? A cóż mi pozostaje
tylko czas i czasu mijanie
chciałbym wierzyć, że coś się jeszcze stanie
chciałbym wierzyć, że jest jakieś zmartwychwstanie
że nie rzucono nas tylko na robactwa żerowanie
chciałbym w to wierzyć
lecz nie jestem w stanie...!

Ostatni już wiersz (i jeśli ktość dotrze aż do niego to już odniosłem olbrzymi sukces literacki) z cyklu "podróży w głąb siebie". Zdażyło mi się nawet ułożyć do niego melodie dla chętnych chwyty mogę udostępnić poprzez gg;)hehe Ten z kolei jest chyba najbardziej osobistym w sensie nawiązań do mojego życia wierszem totez nie będę zajmował zbędnego miejsca tłumaczeniem go bo i tak byłoby to na nic. Każdy(jeżeli wogóle dobrnie aż do niego) musi go przeczytać na swój własny sposób i wyciągnąć z niego cokolwiek dla siebie bądź przynajmniej zrozumieć i zinterpretować w dowolny dla siebie sposób...

Testament

Nie pragnę poświęconej ziemi
Nie chce kapłana wywodów
Nie szukam pośmiertnej nadziei
Pośród niebiańskich ogrodów

Udało mi się być, więc jestem
Nie narzekam, że mam czegoś za mało
Chcę tylko przeżyć, co moje
A umierając rzec, że „lepiej się nie dało”

No więc teraz czekam na komentarze acz oczywiście nie są one absolutnie wymagan;) Nie potrzebuje porad odnośnie stylu czy składni gdyż w tych wierszach chodziło przedewszystkim o zawarcie jakichś ważnych dla mnie poglądów lub pytań i jeśli przy tym udało się uzyskać walor estetyczny dla samego wiersza to dobrze a jeśli nie to trudno od piękna poezji połączonej z mądrością i doświadczeniem są Nobliści i myśliciele;) a gdzie mi tam do nich;)

P.S. Mam jeszcze opowiadani ale po formacie nie mogę go znaleźć u siebie na dysku jednak paru osobą je wysyłałem do przeczytania i wiem że dalej je mają więc gdy zdobęde je to postaram się gdzieś je tu wrzucić...

Marcin

Żuku nie mi oceniać twoją twórczość... był "pół" profesjonalny konkurs poezji w pięknej miejscowości co zwie się Andrychów... Wystartowałeś? Tam się można było poużerać przynajmniej z "prawdziwymi" krytykami Very Happy

Red_Balrog

nie jest moją pasją użeranie się z kimkolwiek a z krytykami to zwłaszcza;p ale owszem wysyłałem swoją "twórczość" na pare konkursów no i nie wiem czy pani z sekretariatu ich nie wysłała czy były aż tak beznadziejne ale żadnego odzewu nie było Wink

Marcin

ja tymczasem użerałem się z krytykami a'propos jednego konkursu ale to zbytnio nie pomogło chociaż niektóre wątpliwości rozwiało heh ...
próbować zawsze można Very Happy

kempy

Testament
(Kolejny niezapomniany zespół z Bay Area - klasyka thrashmetalu)

Nie pragnę poświęconej ziemi
(A szkoda, grunty to dzisiaj dobra inwestycja)
Nie chce kapłana wywodów
(Zmień stację na inną niż RM)
Nie szukam pośmiertnej nadziei
(Nadziei na co?)
Pośród niebiańskich ogrodów
(No tak, zapomniałem, że co religia to ma swój ogród)

Udało mi się być, więc jestem
(Nie pochlebiaj sobie, podziękuj lepiej rodzicom)
Nie narzekam, że mam czegoś za mało
(Ale seta do SE to zbierasz)
Chcę tylko przeżyć, co moje
(Egoista)
A umierając rzec, że „lepiej się nie dało”
(czyt. "lepiej się nie dało... umrzeć")

Wybacz, ale jak dla mnie to grafomania. Smile

Ale ja się nie znam, bo nie czytam poezji. Nic nie czytam. Poza FAQ. Smile

Over.

whyducka

Mnie się podoba. Zwłaszcza 'Wiara zachwiana'. Wydaje mi się, że większość ludzi przeżyła przynajmniej raz coś takiego. Ten wiersz bardzo dobrze oddaje uczucia, które targają człowiekiem, kiedy nie wie, w którą stronę ma się zwrócić.

PS> Z krytykami [przynajmniej tymi od poezji], to aż żal się kłócić. Tu wszystko zależy od tego, czy baba, na którą trafisz, zdążyła się rano wyspać, czy też szczeniak nalał jej do buta. To nie jest matma ani fizyka - tu [niestety albo stety] nie liczy się poprawny wynik, a jedynie ślepe szczęście.

Dziwię się, że nigdy nie było odzewu, bo wiersze są jedwabiste.

Marcin

Aż chyba odkopię z szuflady swoje wypociny do recenzji ^^

Kwadrat

Te pisane na polskim, czy te z historii? Very Happy

Kurcze, liceum było fajne.

Marcin

Te co wysyłałem na konkurs Razz

tzn Historia i te ze strychu <lol>

whyducka

Gacorr

O Toruku, przeczytałem najpierw tytuł tematu "Podróż w głąb Żuka" i nawet najbardziej zdeprawowani Lich Lordowie zadrżeli z przerażenia na tę myśl.

Marcin

Necrobug. We need to go deeper.

Gacorr

Bugscent - Journeys in the DARK