Gildia Fantastów

Lunatyk

Pisałem do w I klasie gimnazjum na konkurs bajek o uzaleznieniach Smile

oceniajcie...

Niegdyś na świecie żyły cztery rodzaje istot rozumnych: ludzie, elfy, magowie, walowie. Jak to zwykle bywa z istotami rozumnymi, prowadzili między sobą wojny, nawiązywali pokoje, podpisywali pakty. Oczywiście, nic nie dały te walki i próby pogodzenia się. Każdy gatunek chciał, jak najwięcej dla siebie. Tak, więc świat był podzielony na cztery nie całkiem równe części. Kontynenty były identyczne, jak w dzisiejszym świecie. Amerykę północną i południową zajmowali ludzie. Bardzo mocny naród, lecz brakowało im szczególnych zdolności. Euroazję zamieszkiwali walowie, najsilniejsza i najbardziej wytrzymała rasa. Niestety, w porównaniu do wrogów, było ich bardzo mało. Afryka i Antarktyda zajęta była przez magów. Rzucali czary na odległość i dlatego tak łatwo wygrywali starcia. Elfy zajmowały dzisiejszą Australię. Tylko Australię… niegdyś do ich narodu należała też Euroazja. Niestety, ciągłymi walkami straciły ten obszar i stały się najsłabszym narodem. Elfy doskonale strzelały z łuku, zawsze trafiały tam gdzie celowały.
Elfy przygotowywały się do kolejnego starcia. Tym razem z walami. Bitwa miała się rozegrać na Półwyspie Arabskim. Elfy wiedząc, że nie mają większych szans, szukały pomocy u magów, ponieważ oni byli najbliżej miejsca bitwy. Walowie byli pewni wygranej. Mieli dużo większą armię, lepsze wyposażenie. Elfy przygotowywały się do wojny bardzo ostro. Chciały odzyskać przynajmniej fragment dawnej ziemi. Wiedziały, że nie mogą liczyć na zbyt wiele, ale planowały po bitwie zagarnięcie terenów od gór Ural na zachód, Półwysep Arabski i Nizinę Turańską. Były to prawie nierealne plany, jeśli magowie nie zgodzą się na pomoc. Minęło kilka miesięcy od wysłania do magicznej rasy prośby o pomoc. Nareszcie przyszła odpowiedź. List zapowiadał się dobrze: „Drodzy Przyjaciele elfowie! Bardzo chętnie wam pomożemy w bitwie z walami. Za dwa dni i dwie noce powinny, do waszego kraju, przybyć oddziały naszych żołnierzy. Życzymy powodzenia i zagarnięcia obszernych terenów.” I rzeczywiście po dwóch dobach przybyli magowie. Szkoda, że było ich tylko dwustu. To kropla w morzu potrzeb. Razem armia elfów to 7350 żołnierzy. W wigilię dnia bitwy, w nocy elfi chemicy skończyli pracę nad narkotykiem, który powodował przyrost nadprzyrodzonej siły, precyzji, umiejętności magicznych, szybkości, wytrzymałości i energii. Nadszedł dzień bitwy! Armie obydwu narodów ustawiły się na środku Półwyspu Arabskiego w odległości 1 km od siebie. Zaczęła się bitwa. Pierwszy pluton walów ruszył w stronę elfów, którzy już wstrzyknęli sobie w krew narkotyk, jednak nie atakowali. Broniły ich oddziały magów rzucając czary. Pierwsze starcie skończyło się bez strat po stronie elfów. Następnie zaatakował odział elfów. Ustawili się w szeregu, wyciągnęli łuki i zaczęli strzelać wszyscy na znak kapitana. Walowie padali jeden po drugim. Niektórzy bronili się kontratakując, uciekając, chowając się. Strzały elfów leciały z dużo większą siła niż normalnie. Narkotyk działał. Po kilku godzinach było już po walce. Elfy wygrały tracąc jedynie 78 swoich żołnierzy. Bez długiego odpoczynku, zażywając tylko kolejną dawkę narkotyku, zaczęli podbijać tereny, które były w planach. Kolejne bitwy wyglądały podobnie, jak ta na Półwyspie Arabskim. Po zdobyciu dzisiejszej Europy, ruszyli na walów na wschodzie. Ogromny teren do zdobycia. Bez trudu przeprawili się przez góry Ural i zaczęli podbój. Walowie nieprzygotowani do walki i oszołomieni ostatnią bitwą, poddawali się lub stawiali opór, którego potem żałowali. Oddziały elfów rozdzieliły się na trzy grupy. Jedna poszła na północny-wschód, druga na wschód, a trzecia na południowy-wschód. Bardzo szybko opanowali swoje dawne ziemie. Ich armia wcale nie zmniejszyła się. Wręcz przeciwnie, dołączyło się do niej wielu walów. Elfy zaczęły zastanawiać się, co dalej robić. Narkotyku było coraz więcej, więc nie pozostało nic innego, jak podbijać dalsze tereny. Kilkanaście żołnierzy chorowało. Lecz nie przeszkodziło to w dalszych podbojach. Następni mieli być magowie. Rasa, która pomogła elfom, teraz przez nich miała być podbita? Elfy nie cofnęły się nawet przed tym. Magowie z oddziału elfickiego protestowały. Niepotrzebnie… bezlitosne elfy zabiły ich jednego po drugim, nie mając żadnych skrupułów. Potężna armia, zażywając coraz więcej narkotyku, ruszyła na królestwo magów. Ci zaś nie spodziewali się ataku i kompletnie nie przygotowani próbowali odeprzeć atak czarami, na które było ich stać w tej chwili, czyli na czary najsłabsze. Elfy szybko podbiły tereny Afryki. Magowie, którzy bali się potężnych wrogów przyłączali się do nich. W ten sposób elfy zagarnęły cztery kontynenty: Azję, Europę, Afrykę i Antarktydę. Antarktyda nie została podbita. Magowie oddali ją elfom bez walki. Elfy przygotowywały statki na podbój rasy ludzkiej. Ludzie, jednak szybko dowiedzieli się, co dzieje się za w Euroazji, Afryce i ruszyli na Półwysep Skandynawski sądząc, że tam elfów nie będzie i będą mogli spokojnie podbić te tereny oddając Ameryki. Był to dosyć niebezpieczny plan, ale ludzie dowiedzieli się także o dziwnych chorobach panujących w armii elfickiej. Rzeczywiście z elfami było coraz gorzej. Kilkadziesiąt żołnierzy było już chorych, a z dnia na dzień przybywało ich. Armia elfów słabła i zaczęła zażywać coraz więcej narkotyku. Ruszyli drogą morską do Ameryk. W tym czasie ludzie zaczęli już zajmować Europę, Azję, Afrykę, a nawet Australię. Elfy po przybyciu do Cesarstwa Ludzi zdziwiły się, że jest tak pusto i domyśliły się, co zrobili ludzie. Kapitan armii kazał od razu odpływać na zachód, ale elfy zbuntowały się, mówiąc, że już nie mają sił. Kapitan prześledził ich wzrokiem i rzeczywiście wszyscy wyglądali jakby zaraz mieli umrzeć, wtedy powiedział:
- Teraz nie możemy się poddać! Wstrzyknijcie sobie podwójną dawkę wspaniałego eliksiru! Musimy bronić naszych ziem! – ściszył głos – żołnierze…
Po tych słowach umarł z przedawkowania narkotyku. Po nim umierali elfowi, magowie i walowie. Ci, którzy bali się wojny i nie brali tak często narkotyku rozbili obóz i odpoczęli. Po kilku dniach wrócili do Europy i rozeszli się do swoich rodzimych krajów. Niestety, po przybyciu zobaczyli, że ludzie zamieszkali tam na dobre. Nie pozostało nic innego, jak wmieszać się w tłum nielicznym przedstawicielom innych ras. Po jakimś czasie rasy walów, elfów i magów wymarły. Została jedna rasa: ludzka.
Ludzie mieszkali w Australii, Afryce, Europie i Azji wiele wieków. Zapomnieli o ich pierwszych kontynentach, z których pochodzili, zapomnieli o amerykach. Dopiero Krzysztof Kolumb w 1492 roku odkrył rodzimy kontynent ludzi.
Narkotyk straszna rzecz! Może zniszczyć pokój, ład. Uzależnia. Doprowadza do szaleństwa. Zabija…

whyducka

No, no, fajne bardzo. Tylko jedno mnie troszkę wybiło z rytmu: w odległości 1 km od siebie'... w odległości kilometra, albo tysiąca stóp czy innej tam wyimaginowanej miary ;]
Bardzo podoba mi się pomysł z mapą dzisiejszego świata. Wyszło to wszystko genialnie: nie musisz śledzić małej mapki, żeby wiedzieć, w którą stronę poszli i gdzie są [zawsze mnie krew zalewa, jak coś czytam i się muszę odrywać, żeby zobaczyć, gdzie poszli bohaterowie na tej nieszczęsnej mapie ;]. Oprócz tego bardzo ciekawe rozwiązanie z tymi rasami. Szkoda tylko, że nie opisałeś walów - ja na przykład nie mam pojęcia, jak żyli... Ale rozumiem, że to miało być krótkie, zwięzłe i na temat Smile

Świetnie wpleciony wątek uzależnień. Tylko pogratulować Smile

Jak na człowieka, który był wtedy w I gimnazjum - no chylę czoła, chylę nisko Smile

Kwadrat

loony, założyciel tego forum, porzucił je już dawno. Trzeba mu dać znać, że wreszcie, ktoś przeczytał ten tekst Wink

whyducka

Lepiej późno niż wcale ;] Swoją drogą, dziwię się, że nikt nie czytał, bo tekst naprawdę fajny.

Geralt_Bialy_Wilk

Ale kiepsko zredagowany. Sam brak akapitów odrzucił mnie już na kilometr. Czytanie tak zapisanego tekstu jest IMO męczące. A że ludzie posądzają mnie o tendencję do nie przemęczania się zbytnio... ;p

Miki

Kwadrat

Słyszałem, Szymonie ostatnio, że po mimo nie przemęczania sie zbytnio, zachciało Ci się czegoś innego Very Happy

Marcin

Szymon kusznikiem we wsi zwany Razz

Geralt_Bialy_Wilk

Bardzo zabawni jesteście. Obaj. Tak jakby się żadnemu z was nie zdarzyło bełtnąć od czasu do czasu Razz

EOT

Lunatyk