Gildia Fantastów

Geralt_Bialy_Wilk

Może by tak jakieś porady od bardziej doświadczonych graczy? Jakieś sztampowe przykłady odgrywanych postaci, sposoby zachowania, w jaki sposób wyrażać emocje, co mówić, a czego nie, jak ćwiczyć w domowym zaciszu i jak się przełamać?

Myślę, że tego typu podpowiedzi pomogą wszystkim początkującym... Smile

(czyli np. mnie >P)

Lunatyk

jesli zaczynasz grac w RPG z ludzmi obeznanymi ktorzy graja nie pierwszy raz przypatruj i przysluchuj im sie... dopiero po kilku sesjach zacznij grac jak oni (duzo sie odzywaj, badz smialy w czynach itp). Jesli za wczesnie zaczniesz grac zbyt smialo mozesz wyladowac w piachu Twisted Evil

Alastor

Hmmm... Porady, tak? No to ja mam taką. Naprawdę Graczu przyłuż się do tworzenia postaci, to pomoże ci bardziej żyć się z nią. Jeśli MG prosi cię abyś napisął jej historie, to przyłuż się do niej. Pomoże to i MG i Tobie. Zapewniam że jeśli bedziemy grac taką dopieszczoną postacią, satysfakcja z gry jest gwarantowana, łatwiej będzie odgrywać nam postać. Podobny manewr możesz zrobić przy tworzeniu karty postaci. Dlaczego Twoja postać m takie umiejętnośi a nie inne, gdzie się ich nauczyła? Rozmawiaj z MG. No a co do samej gry to trening czyni mistrza, nie skupiaj się na rzutach tylko na odgrywaniu postaci, obserwuj jak w danych sytuacjach zachowują się doświadczeni gracze, i pomyśl jak mogła by się zachować Twoja postać.

kempy

Co do rozbudowanych historii postaci to bym nie przesadzał. Wszystko uzależnione jest od MG i jego wizji gry. Jeśli szykujecie się do długiej kampanii (kto tu kogo oszukuje?) i MG ma zamiar zrobić grę pod postaci to wtedy owszem - jest w tym jakiś sens. Ale jeśli szykuje się jednorazówka i na dodatek MG ma w dupie co Twoja postać robi(ła) i jak żyła bo na siłę dopasuje ją do swojego sterylnego scenariusza to wtedy wystarczy system x pytań (prawie każdy nowy system ma coś takiego).

I system jest ważny - nikt nie będzie się silił na odwzorowywanie tła genealogicznego swojego barbarzyńcy w D&D.

Jest jeszcze coś takiego jak bohaterowie stworzeni przez MG na potrzebę scenariusza. Podajesz prowadzącemu jakieś wytyczne a on już się resztą zajmie (jakby miał mało na głowie oprócz tego). Tego typu scenariusze zaczynają się z reguły od silnego bólu głowy i mięśni, leżąc nago w zniszczonej furgonetce zaparkowanej w jakiejś ciemnej alejce. Oczywiście nikt nic nie pamięta.

muin

Graczu, olej historię postaci!
MG często nie ma naprawdę ochoty wysłuchiwać tych średnio udanych historyjek. Zamiast tego wymysł tyle słów żeby starczyło na 2 linijki kartki a4. Pierwsza linijka to WYGLĄD. Tu wypisujesz wszystkie cechy szczególne czyli to co wyróżnia cię od każdego innego poszukiwacza przygód. W drugiej linijce wpisujesz ZACHOWANIE. Jak ludzie rozmawiają/ widzą Twoją postać to widzą że jesteś taki a nie inny, robisz coś tak a nie inaczej.

Osobiście uważam, że wymuszanie historii postaci od graczy to tania wymówka dla MG żeby mu się nie chciało wymyślać przygody. Takie "chodzenie na skróty" ze strony MG to tak naprawdę samobójczy strzał dla grania w rpg. Nic tak nie zniechęca do zagrania niż ciągłe wypominanie o tworzeniu historii postaci. Sesje są odkładane, przekładane - ogólnie "nie gramy bo nie macie dobrze stworzonych postaci" (najgorszy argument żeby nie zagrać sesji rpg).

A tak na poważnie, po co MG historia postaci?
I drugie pytanie bez odpowiedzi - czym się niby te historie postaci różnią od siebie?
I na koniec - W czym historia postaci stworzona przed sesją jest lepsza od historii postaci tworzona na sesji, na bieżąco bez ciśnienia?

Dobry gracz to nie ten, co wypisuje kilka stron na których albo nic się nie dzieje, albo dzieje się tyle że potem na przygodzie tyle nie ma. Dobry gracz to taki, co z byle czego, kilku liczb (atrybuty postaci) i średniego pomysłu (ostatnio widziany film) zrobi w miarę przekonującego bohatera, a nie jego historię.

Kwadrat · Wysłany: Nie 3:06, 01 Mar 2009 Temat postu:

Ale z drugiej strony, sama historia (nie wazne czy przed czy po) zawsze trochę ułatwia stworzenie wizerunku własnej postaci? Nie wiem jak innym mi to sporo ułatwia, jeśli mogę zawsze rzucić okiem na to jak wszystko powinno u mnie wyglądać w mojej koncepcji.

muin · Wysłany: Nie 11:05, 01 Mar 2009 Temat postu:

Z całą pewnością historia postaci pomaga.
Ale nie jest do szczęścia potrzebna.

Nie ma co o nią toczyć tyrady i ciągle przypominać "przygotujcie historie". Naprawdę sporo historii postaci słyszałem/widziałem. I dla mnie osobiście, średnio były potrzebne.

To tylko opcja, nie warunek "bez którego nie"

Jest jeszcze jeden ważny moment związany z graniem Postacią z Historią.
W którymś momencie gry historia postaci może przeszkadzać rozgrywce. Zamiast grać i dobrze się bawić gracz myśli "nie, moja postać musi robić tak czy tak, bo kiedyś ją coś już spotkało". I czasem pomaga to odgrywaniu super sceny czy całej sesji, a czasem jest usprawiedliwieniem np. zabicia innego członka drużyny, kłótni, nerwowej atmosfery.
Czasem historia postaci i całe odgrywanie będzie kłodą na całkiem niezłej sesji.

Dobry gracz wie kiedy trzeba odpuścić i po prostu grać - czyli posiedzieć ze znajomymi i dobrze się bawić. Twojej postaci to naprawdę nie przeszkadza, ona istnieje tylko w waszej wyobraźni ;P

Kwadrat · Wysłany: Nie 15:00, 01 Mar 2009 Temat postu:

Pamiętam własnie taką sytuacje, kiedy graliśmy autorskim systemem Ludwika (swoją drogą bardzo mi się jego pomysły podobały). Grałem demonologiem? w kazdym razie magiem opętanym przez demona, który stopniowo miał przejmować nade mna władzę. Jakoś tak mi się wydawało że taka postać będzie stronić od kontatków z innymi i raczej mało się odzywać, ale w takiej sytuacji zabawa byłaby średnia. Podobnie niektóre pomysły na rozwiązanie akcji czy rozmowy z BN bez udziału wszystkich graczy (bo koncepcja postaci nie pasuje) może zespuć poważnie rozgrywkę.

Na oftopie dorzucę jeszcze, że strasznie podobało mi się, kiedy będąc w mieście postanowiłem swoją postacią odwiedzić świątynię. Na co MG (czyli Ludwik) wymyślił świetną historię - od tak poprostu.

edit:
Chciałem jeszcze coś dodać. Kiedy ostatnio graliśmy w Neuro, to własnie historie postaci bardzo pomogły mi zebrać drużynę do kupy i powiązać ich cele (czasem w bardzo ciekawy sposób, może jeszcze będzie okazje aby się dowiedzieli Wink

)

muin · Wysłany: Nie 17:06, 01 Mar 2009 Temat postu:

Porada dla gracza:

- podziel się Swoimi doświadczeniami.
Napisz coś o grze na forum, zrób dziennik postaci, załóż bloga kampanii.. ekscytuj się grą, nawet jak w nią nie grasz w danym momencie.
Ja to bym chyba wyskoczył z gaci jakby mi jakiś gracz napisał podsumowanie sesji i wysłał na maila. Niestety moi gracze strasznie zabiegani są... (ale się za to dość mocno ekscytują).

- spróbuj poprowadzić grę.
Nic specjalnego, prostą przygodę o karczmie w której straszy. Zobaczysz jak to jest, może Ci się spodoba. MG też lubią sobie zagrać. Jedna uwaga - nie bież się za jakąś trudną mechanikę, nic tak nie zniechęca Very Happy

.

SPOT

czasami grę zabija zbyt duże rozluźnienie, gracze nie przejmują się tym, że MG poświęcił dla nich czas aby wymyślić przygodę, robią rozwałkę dużo nie mysląc. przestrzegam przed tym.